Doorlatende grond

Goed doorlatende grond is een begrip dat vaak gebruikt wordt. 

Ook door ons, maar wat wil dat nou eigenlijk zeggen en waar is het goed voor.

Je hebt, alleen in ons land al, verschillende soorten grond. 

Kleigrond, veen, zandgrond en löss zijn de meest voorkomende. 

Van deze vier bestaan heel veel mengvormen. 

Kleigrond kan meer of minder zand bevatten, de grootte van de zandkorrels kan variëren, 

zand kan meer of minder organisch materiaal bevatten, er kunnen veenlagen op klei of zandlagen liggen en omgekeerd.

Wat voor grond je ook hebt, je kunt snel controleren of ze goed of slecht doorlatend is. 

Gooi je een emmer water leeg op één plek. Trekt het water direct de grond in dan is ze goed doorlatend, blijft er lang een plas water staan dan is ze slecht doorlatend.

Dat doorlatende wordt veroorzaakt door hele kleine ruimtes, gaatjes en kanaaltjes die tussen de gronddeeltjes zitten. Hier zit normaal gesproken lucht met zuurstof waar de wortels en de bodemorganismen dankbaar gebruik van maken. 

Als het flink regent kan het water via deze gaatjes en kanaaltjes snel wegzakken.

Stel nu eens dat je slecht doorlatende grond hebt en het heeft een tijdlang flink geregend , dan kun je je wel voorstellen dat de grond verzadigd raakt met water en dat de lucht uit de grond wordt verdrongen. Wortels van planten snakken dan naar zuurstof en het bodemleven heeft het ook niet naar de zin. Veel planten die van nature op doorlatende grond leven, zullen het slecht naar de zin hebben. Ze zullen kwarren of afsterven.

Ook in de wintermaanden, waarin normaal gesproken veel water valt, zullen planten die van nature op goed doorlatende grond groeien wegrotten. 

De plant loopt in de lente natuurlijk niet meer uit en veel mensen denken dan dat die plant niet goed winterhard is, wat vaak flauwekul is, de plant is dan wel winterhard, 

maar houdt gewoon niet van natte voeten.

Kunnen we het die planten dan naar de zin maken? Ja, heel simpel door de grond beter doorlatend te maken. Hoe je dat voor elkaar krijgt? Door veel grof zand of fijn split door de grond heen te mengen. En niet door de bovenste 10 cm, maar door de bovenste 40 tot 50 cm. Voor sommige planten zelfs nog dieper. 

Dus geen handje zand bij een plantje, maar een emmer vol of een kruiwagen. 

Voor veel planten is het beter te investeren in de grond (in geld en energie in de vorm van spitten, graven en mengen) dan in de plant zelf.