Ik schreef al eerder dat er alleen al in ons land meer dan
600 verschillende bladluizen voorkomen. Eėn van die luizen is de bloedluis.
Je zou zeggen dat ik dit verhaaltje beter een paar dagen
geleden had kunnen schrijven met Haloween, maar met bloed of vampiers hebben
deze luizen niets te maken.
Bloedluis komt veel voor in (sier)appelbomen.
Op
takjes, maar ook direct op dikkere takken en stammen zie je witte, pluizige
dotjes zitten. Veel mensen denken dan dat het wolluis is, maar dat is weer een
andere. Het is bloedluis. Als je met je vinger flink op die witte dotjes drukt
en wrijft, en je kijkt dan naar je vinger,
dan is het net of er bloed op zit. Dat
zijn natuurlijk de fijngewreven luisjes.
Heel kenmerkend voor de bloedluis zijn de vergroeiingen op
takken en stammen die op de zuigplekken van de bloedluis ontstaan. Door stoffen
die ze afscheiden vormen zich celwoekeringen die wel wat op vruchtboomkanker lijken.
Vruchtboomkanker wordt veroorzaakt door een schimmel.
Soms gaan de bloedluizen
zitten op ruwe plekken, die door die schimmel veroorzaakt
zijn. Je weet dan niet of de woekeringen door de bloedluizen of door de
schimmel veroorzaakt zijn.
Wat de oorzaak ook is, de boom heeft het niet best.
Het bestrijden van de bloedluis is vrij zinloos, want het
ligt altijd aan de groeiomstandigheden van de appelboom.
Een appelboom die op
te natte of op slecht afwaterende grond staat, heeft het niet maar zijn zin en
is gevoelig voor bloedluis.
Je zult dus wat aan die groeiomstandigheden moeten
doen om van de bloedluis af te
komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten