In memoriam David Austin

Van de week bereikte mij het droeve nieuws dat David Austin overleden is. 

David Austin was een Engelse rozenkweker die een ware revolutie teweeg bracht in rozenland. 

Als jongere man vroeg hij zich af of het mogelijk was om twee groepen rozen met elkaar te combineren. 

Aan de ene kant waren daar de ouderwetse rozen met hun prachtige vormen, kleuren en geuren die als nadeel hadden dat ze vaak maar één keer per jaar bloeiden. Aan de andere kant waren er de moderne rozen die meerdere keren per jaar konden bloeien, maar wat vorm, kleur en geur niet echt om over naar huis te schrijven waren. 

Zou het niet mooi zijn , dacht David Austin, als ik mooie, geurende rozen kon kweken waar de mensen langer plezier van zouden hebben.

In de jaren zestig van de vorige eeuw is hij begonnen met kruisen van de twee groepen rozen en daar kwamen uiteindelijk de zogenaamde Engelse rozen uit, meer bekend als de David Austin rozen. 

Rozen als Gertrud Jekyll en Heritage zijn nu nog bekend, maar David Austin is niet stil blijven zitten en op mijn verzoek is iemand van die kwekerij verleden jaar met Intratuin wezen praten. 

Ik wilde namelijk de nieuwere en betere David Austin soorten aan gaan bieden die sterker en gezonder waren dan de eerste die op de markt kwamen. 

Ik ben er dan ook best trots op dat ik dat voor elkaar gekregen heb.

David Austin Rozen zijn vooral in Groot Brittannië zeer geliefd, dat kon ik van het jaar met eigen ogen zien toen ik op de Chelsea flower show rondliep. 

Verreweg de drukste stand was de David Austin stand.

David Austin is 92 jaar geworden en zal in zijn rozen door blijven leven.

Kerstbomen

Ze zijn er weer!
Aan dat soort mijlpalen, als ik het zo mag noemen, kun je zien hoe snel de tijd gaat. 
Je hebt de laatste naalden van 2017 nog niet opgeruimd of de eerste kerstbomen van 2018 komen al weer binnen. 
Overdreven wellicht, maar zo voelt het wel.
Het is duidelijk dat de kerstbomen trend in de loop van die jaren flink is veranderd. 
Verkocht ik 32 jaar geleden de meeste kerstbomen in de twee weken voor Kerst, nu zijn dat de twee weken rond Sinterklaas (!) waarbij het opvalt de we dit jaar wel heel veel bomen verkopen bijna twee weken voor Sinterklaas. 
Verleden jaar waren we al snel uitverkocht, gisteren hadden we daarom al mensen die verleden jaar achter het kerstbomennet visten en daarom nu al een boom kwamen halen. Niet onverstandig, want nu is de keuze het grootst en of de bomen nu bij ons liggen of bij jou in de tuin….
Vroeger verkochten we ook de gezaagde fijnspar en de gezaagde Servische spar, maar die halen het zonder kluit niet vanaf Sinterklaas tot en met de Kerst.  
Om de levensduur van de bomen wat te verlengen, hebben de boomkwekers er een stuk wortel aan laten zitten, zodat de boom net wat meer water op kan nemen en de Kerst wel haalt. 
We merken echter duidelijk een afnemende belangstelling voor deze bomen.
De Grote trend is namelijk al jaren de gezaagde Nordmanspar, die goed naaldvast is. 
Ook aan de naaldvastheid van de Nordmanspar zit echter een maximum. Anderhalve week voor Sinterklaas naar binnen halen is wel erg vroeg. 
Geef je boom een standaard waar water in kan en geef hem dat water ook. 
Zet de boom ook niet in de buurt van de kachel en bedenk dat de moderne vloerverwarming het slechtst is voor een Kerstboom.
Informeer trouwens eens naar het Easy-fix systeem en neem de standaard waar water in kan en niet het houten of metalen kruis.

De struikkamperfoelie als vervanger van de Buxus

Had ik het verleden week over de Taxus, nu wil ik een lans breken voor de struikkamperfoelie als vervanger van de Buxus.

Bij kamperfoelie denk je al gauw aan die klimplant met heerlijk geurende bloemen. 

Voor de struikkamperfoelie, Lonicera nitida, gaat die vlieger echter niet op.  

Deze struikkamperfoelie is een groenblijvend struikje dat verdacht veel op Buxus lijkt, maar daar niets mee te maken heeft. Van de Lonicera nitida zijn diverse selecties op de markt.   

Meest bekende is waarschijnlijk de ‘Elegant’ , die wat uitstraling betreft het dichtst in de buurt komt van de Buxus.   

Grootste verschil is het feit dat deze struikkamperfoelie een stuk sneller groeit.

Wat groeisnelheid betreft komt de minder bekende ‘ Tidy Tips’ 

(vooralsnog alleen bij onze Intratuin verkrijgbaar!) dichter in de buurt.

Van de ‘Tidy Tips’ is het blad wel een stuk fijner en het krijgt in de winter een rode kleur, wat in feite een extra sierwaarde . Van deze ‘Tidy Tips’ hebben we nu ook mooie bolvormen in voorraad. Door de kweker zijn ze tot ‘Green Globe’ omgedoopt, maar in de winter zijn het dus “Red Globes”.

Mocht je houden van een struikkamperfoelie met een zilverwit of een goudgeel randje, dan hebben we ook respectievelijk ‘Silver Queen’ en ‘Lemon Beauty’ voor je. 

Mocht dat ook nog niet naar je zin zijn, dan hebben we tenslotte ook nog de ‘Red Tips’ voor je, een groenbladige die purperrood uitloopt.

Dus voor elk wat wils. Kom gewoon een keer kijken en vergelijken.

Taxus als vervanger van Buxus

Dat de Buxus het veld gaat ruimen is duidelijk.

Ik heb het al een paar keer gehad over enkele kandidaat vervangers. Ik wilde het hier nu hebben over de Taxus als mogelijke vervanger van het rupsenmaal Buxus.

Taxus is te verkrijgen in een hoop soorten en rassen. De meest bekende,Taxus baccata, wordt al eeuwen gebruikt voor hagen, meestal wat hogere.

(Wist je trouwens dat de Taxus een inheemse plant is?) Ze laat zich echter ook gewillig tot lage haagjes knippen.

Taxus heeft de naam langzaam te groeien, maar dat is maar waarmee je het vergelijkt. Een centimeter of 20 per jaar is geen bijzonderheid. Duidelijk iets meer dan de geplaagde Buxus. Zoek je een Taxus die wat groeisnelheid in de buurt komt van de Buxus dan zal je het in andere soorten moeten gaan zoeken. Een van de soorten met een grote variëteitenrijkdom is de Taxus media. De meest bekende rassen zijn de vrouwelijke ‘Hicksii’  en de wat trager groeiende mannelijke ‘Hillii’

Dit zijn twee tamelijk smal opgaande rassen, wat voor een haagje wel ideaal lijkt, maar het eigenlijk niet is. Smal opgaande planten hebben de neiging om weinig energie te steken in hun onderkant, met als resultaat een haagje met aan de onderzijde kale gaten tussen de planten.

Beter is het rassen te kiezen die de neiging hebben iets meer in de breedte te groeien. Dan krijg je een mooie, volle heg.

Op dit moment hebben we de rassen 'Groenland', met donkergroen glimmend loof, en 'Farmen' met meer Buxusgroen loof. Op de achtergrond ben ik met een kweker nog met andere rassen aan het experimenteren.

Taxus mdia 'Groenland'

Taxus Baccata

Taxus media 'Farmen'

 

Vreemd fruit

Vorige week hebben we weer een vrachtwagen vol leuke en bijzondere heesters binnengekregen. 

Veel planten die je bij geen enkele andere Intratuin zult vinden, sterke dwergvlinderstruiken, bijzondere bruidsbloemen, aparte Chinese rozen enzovoorts.

Er zitten ook een paar vreemde fruitsoorten bij zoals een grootbessige vlier (voor zeer gezonde en lekkere jam!), de Saskatoon bes en de roodbessige kornoeljes.

De Saskatoon bes is een selectie van de Amelanchier alnifolia, inderdaad een familielid van ons krentenboompje. Deze bes, die door de Amerikaanse indianen veel gebruikt werd en waarschijnlijk nog steeds wordt, is zeer gezond en lijkt wel wat op de Amerikaanse bosbes. De Amerikaanse bosbes doet het niet op onze kleigrond. De Saskatoon bes wel. 

Naast besleverencier ook een fraai bloeiende heester met prachtige herfstkleuren.

Waar ik ook blij mee ben is de roodbessige kornoelje, de Cornus mas, dit is een oersterke struik die laat in de winter bloeit met gele bloempjes en in de zomer rode bessen geeft. 

Die zijn rauw zuur van smaak, maar ze puilen uit van de vitamine C en met wat suiker is er een lekkere jam van te maken met een karakteristieke smaak. 

In het oosten van Europa wordt deze bes volop gekweekt en daar zijn een aantal grootbladige selectie bekend. Eén van die selecties heet 'Jelico' en die geeft bessen zo groot als kleine pruimpjes. Voor de liefhebber heb ik daar ook een aantal van binnengekregen.

Het is nog steeds mooi weer, dus kom gerust binnenkort langs om in ons fraaie assortiment 

struiken te snuffelen. 

Bloeiende Cornus mas 'Jelico'

Nog net niet rijpe vruchten van de Jelico

Saskatoon Berry

Vlier

 

12-10-18

Vandaag is het 12 oktober 2018, afgekort tot 12-10-18.

Grappig is dat dat ook de afkorting is van de meest gebruikte kunstmest ter wereld. Veel mensen begrijpen niet precies waarom de naam van een kunstmest uit getalletjes bestaat. Dat heeft te maken met de verhoudingen van stikstof, fosfor en kalium die in de meststof zit. Kunstmest zou eigenlijk minerale meststof moeten heten, want in deze tijd waarin het woord biologisch een soort toverwoord is geworden geeft het woord kunstmest een vieze smaak in de mond bij veel consumenten.

 Dat zou helemaal niet nodig hoeven zijn , want de stikstof, fosfor en kalium komen gewoon uit de natuur. Het enige kunstige eraan is dat de drie stoffen in een verhouding worden samengevoegd die in de natuur niet voorkomt. 12 procent stikstof (N) , 10 procent fosfor (P) en 18 procent kalium (K) is dus een NPK meststof in een verhouding die zeer gemiddeld is en waar de meeste planten mee uit de voeten kunnen. Natuurlijk kunnen ze de NPK meststof maken in elke denkbare verhouding, vandaar dat er zoveel verschillende minerale meststoffen bestaan.

Planten hebben om te groeien stikstof, fosfor en kalium nodig en het maakt ze niet veel uit of deze stoffen uit een zak kunstmest komen of uit een zak gedroogde koemest, om maar een organische meststof te noemen. Nadeel van kunstmest is dat het totaal niets voor het bodemleven doet en niet bijdraagt aan verbetering van de grond. Voordeel is dat het zeer geconcentreerd is en dat de voedingsstoffen snel beschikbaar zijn voor de plant. Het heeft daarom alleen zin het te strooien als de planten het goed kunnen gebruiken, dus van april tot en met augustus. Geef het regelmatig in lage doseringen.

Organische mest is uitstekend voor het bodemleven en maakt de grond beter bewerkbaar. Nadeel voor hongerige planten of arme grond is dat de voedingstoffen in lage doseringen aanwezig zijn en dat het langzaam over een lange periode vrij komt. Er wordt vaak veel te weinig van gegeven in te kleine porties. Organische mest kan het hele jaar door gegeven worden.

Het beste is bemesten met organische mest en in het groeiseizoen bijsturen met minerale meststof.

Portugese laurierkers

Vanaf het moment dat het niet verantwoord meer is om Buxus te gebruiken als haagplant, wordt er door iedereen gezocht naar alternatieven. 

Ik heb er al eerder over geschreven en nu wil ik het hebben over de Portugese laurierkers.  Deze plant is een groenblijvende heester die het meest lijkt op de echte keukenlaurier, 

maar het blad is niet geschikt voor keukengebruik. 

Van deze Prunus lusitanica waren maar een paar rassen bekend, de gewone, de bonte en de kleinbladige soort. 

Deze laatste die ‘Angustifolia' heet was altijd de beste mogelijke vervanger van de Buxus. Maar daar zijn nu twee nieuwere en mooiere rassen bij gekomen. 

De eerste heet ‘Brenelia’. 

Deze valt, vooral in de wintermaanden, op door de mooie rode bladstelen en takken. Ze groeit ook tamelijk compact opwaarts.

Helemaal nieuw is de selectie ‘Tico'. 

Deze groeit wat sneller dan de ‘Brenelia’ en valt vooral in het groeiseizoen op doordat het jonge blad een fraaie bronsrode gloed heeft.

Natuurlijk hebben we andere Buxusvervangers. 

Laat je echter niet verleiden tot de aanschaf van nieuwe Buxus en als je op kalkrijke kleigrond tuiniert, van de Japanse hulst.   

Deze Ilex crenata doet het bij ons in de klei "voor geen meter".