Toen ik 30 jaar geleden op het tuincentrum begon, kenden we
eigenlijk maar ėėn bolboom:
de bolesdoorn, maar tamelijk nieuw was de
bolacacia.
Na enkele jaren kwam er nog iets nieuws op de markt, ik weet het nog
goed, ze kosten toen wel 189 gulden: de bolcatalpa.
Jarenlang hebben de bolacacia en de bolcatalpa de rangen
aangevoerd in de verkopen van bolbomen (niet zo moeilijk, want er was nog niet
veel keuze.)
Tegenwoordig zijn veel mensen deze bolbomen een beetje zat
aan het worden.
Dat komt misschien gedeeltelijk omdat de buren ze ook hebben,
maar het feit dat deze bolbomen zo snel groeien dat ze eigenlijk elk jaar
geknot moeten worden is ook een steeds groter argument aan het worden om te
zoeken naar minder snel groeiende alternatieven.
Een tijdje is er nog een bolprunus geweest, maar die is erg
ziektegevoelig.
De laatste jaren zijn er diverse boleiken, een boltulpenboom (geen
Magnolia maar een Liriodendron), een boljudasboom, diverse bollinden en een
bolamberboom op de markt gekomen.
Over die laatste, de Liquidambar styraciflua ‘Gumball’ wil
ik hier een paar woordjes vuil maken. Deze bolamberboom groeit rustig, groeit
mooi vol bolvormig, heeft leuke blaadjes die in de herfst mooi rood verkleuren
en nog heel lang aan de boom blijven hangen.
De boom groeit op elke redelijke
grond, is sterk en gezond. Ze verdraagt snoei heel goed, dus mocht ze na jaren
toch iets te groot naar je zin worden, snoeien en of knotten wordt zonder
morren geaccepteerd.
Let bij aanschaf van wat voor een bolboom dan ook, goed op
de lengte van de stam. Langer wordt ze niet meer en dieper planten is funest
voor elke boom.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten