Compost

Wat er niet afgaat hoeft er ook niet bij. Als je niets afvoert, wat plantmateriaal betreft, hoef je ook niets bij te vullen.

Beetje cryptisch misschien, maar veel mensen vergeten dat ze constant aan het oogsten zijn uit hun tuin. 

De haag wordt geknipt, het snoeisel vertrekt via de groene kliko de tuin uit. 

Uitgebloeide bloemen, afgemaaid gras, planten die je zat bent, snoeisel van struiken en bomen,

ze verlaten allemaal de tuin via die groene bak, plastic zak, of naar de vuilstort.

Wat velen niet weten is dat er in dit plantaardige afval voedingsstoffen opgeslagen zitten. 

De plant haalt met zijn wortels water en voedingsstoffen uit de grond en gebruikt die om te groeien.

Als je dus snoeit van een plant, gaat die plant weer vrolijk op zoek naar nieuwe voedingsstoffen. 

Je kunt je misschien wel voorstellen dat sommige planten na een tijdje uitgezocht zijn, de voedingsstoffen zijn op. 

Dan moeten er, door middel van mest, weer nieuwe voedingsstoffen aangevoerd worden.

Maar stel nu dat je al dat tuinafval nou eens niet afvoert, maar in je tuin houdt. 

Stel dat je dat op een hoop gooit, of in een of andere bak en dat je de natuur zijn gang laat gaan. 

Die afvalstoffen verteren dan langzaam en er blijft uiteindelijk een soort zwarte aarde over. 

Dat noemen ze nou compost. Compost is door de natuur gemaakt uit tuin (en keuken) afval.

Het mooie is dat alle voedingsstoffen nog in deze compost zitten en wat ik in het begin al schreef, 

wat er niet afgaat hoeft er ook niet bij.

Het scheelt in de aanschaf van meststoffen en het scheelt in de afvoer naar de vuilnisbelt.

Meer over hoe te composteren volgt later.

                            Links: verse compost             rechts:  tuinafval