Elk jaar komen er mensen bij ons die een probleem hebben met
hun boerenhortensia.
Er zitten een soort plakkerig wit rupsachtig beestje op
de takken en vooral de onderzijde van de bladeren. Soms zit er een bruin rondje
aan de kop van het witte rupsje.
Het gaat echter helemaal niet om rupsjes.
Waar
de hortensia last van heeft is de hortensiadopluis.
Deze luisjes leven bijna
een jaar en sterven dan, maar niet voordat ze eitjes afgezet hebben.
Deze
eitjes worden door moeder dopluis afgedekt met witte wasplaatjes die als een
soort dakpannetjes over de eitjes gelegd worden om ze tegen natuurlijke vijanden te beschermen. Na een
paar weken komen de eitjes uit en zwermen de piepkleine jonge luisjes uit om
ergens een lekker plekje te vinden om plantensappen uit de hortensia te
slurpen.
Als ze een lekker plekje hebben gevonden blijven ze daar de rest van
hun korte leventje zitten.
Natuurlijk wordt mij gevraagd hoe deze beestjes bestreden
moeten worden.
Zoals ik al eens eerder aangaf, hebben luizen een voorkeur voor
planten die het om ėėn of andere reden niet naar hun zin hebben. Dat kan bij de
hortensia van alles zijn, maar de meest voorkomende oorzaak is het feit dat de
plant te veel in de zon staat.
Vaak in combinatie met te droge grond. De plant
raakt hier zo gestrest van, dat ze erg aantrekkelijk wordt voor onze dopluis.
De beste bestrijding is dus er voor te zorgen dat de plant ontstrest raakt, dus
de plant een wat schaduwrijker plekje te geven of extra water.
Bestrijden met
een luizenmiddel is een korte termijn oplossing.
Je kunt uit pure wanhoop de plant boven de
grond afknippen, je bent dan de luizen kwijt, maar de hortensia niet zijn
stress, als je tenminste niets aan de groeiomstandigheden verandert.
Een dopluis met eitjes die afgedekt zijn met witte wasplaatjes.
Dit
is trouwens niet de hortensiadopluis, maar een aanverwant soort.
|
Geen opmerkingen:
Een reactie posten