Nee, dit stukje gaat niet over een geblakerd gazon, maar over
een leuk plantje dat zo op gras lijkt dat het vaak door graskwekers gekweekt wordt en op de
meeste tuincentra ook hardnekkig bij de grassen gesitueerd is.
En geef ze eens
ongelijk want de Ophiopogon ‘Niger’, het plantje waar ik het hier over wil
hebben, verraad alleen als ze in bloei staat, dat het geen gras is.
De bloei stelt trouwens niet veel voor, maar maakt wel
duidelijk dat de plant onder de
lelie-achtigen valt, hetgeen alleen met een
vergrootglas te constateren valt.
De besjes zijn ook leuk, maar niet om er een
appje over naar huis te schrijven.
Wat wel leuk is, is de kleur van het blad en het feit dat de
plant groenblijvend is.
De slangenbaard, want dat is de Nederlandse naam van dit
leukerdje, doet het uitstekend in potten en is tevreden met elk plekje in de
tuin, of dat nu in de volle zon ligt of in de volle schaduw.
Als je het de slangenbaard op de plant af
vraagt, is er wel een voorkeur voor een wat meer beschaduwde plek, maar ik heb
haar nog nooit horen klagen.
De zwarte vorm is natuurlijk een selectie van de gewone
groene, die nauwelijks gekweekt wordt. Vanzelfsprekend heb
ik die ook op het tuincentrum staan.
Deze heeft een duidelijke voorkeur voor
schaduw en zal zich prima thuis voelen onder struiken, hagen en bomen en in de
noordtuin.
Er bestaat ook nog een dwergvorm van deze groene die bij mij
in de tuin welig tiert.
Ze heeft het zelfs naar de zin onder mijn taxushaag.
Vreemd genoeg wordt deze vorm zeer weinig aangeboden, maar ik ben op zoek naar
een kweker die ze voor mij wil kweken, dus wie weet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten