Vogeltjes voeren

Vogels horen net zo goed bij een tuin als planten. 

Vogels brengen niet alleen leven in de brouwerij, ze helpen vaak ook mee met het bestrijden van ongewenste insecten. 

Natuurlijk zitten er ook wel eens gewenste insecten in het maaltje van de vogels, maar over het algemeen zijn vogels van grote nut. 

Vogels kunnen ook mooi zingen. Ik kijk/hoor al weer uit naar het lentebevestigende gefluit van het merelmannetje.

Het gezellige gekwetter van de mussen in mijn taxushaag doet mij vergeten dat ze in de zomer mijn sla tot op de wortel wegvreten. 

Ze hopen daarbij dat ik dan de schuld aan de slakken geef.

Natuurlijk zit er wel eens een vogelpoepje op een net schoongemaakte ruit of een versgewassen laken, maar als ik zie hoeveel luizen, rupsen en andere insecten geconsumeerd worden, vergeef ik het ze allemaal.

Ik wil het hier even hebben over het voederen van vogels. 

Hoe meer vogels, hoe beter. 

Elke vogel die we de winter door kunnen helpen, scheelt in de zomer een hoop schadelijke insecten. Probeer een zo gevarieerd mogelijk menu aan te bieden. 

Een pindaslinger is leuk voor mezen en spechten, maar het winterkoninkje, de roodborst en de merel hebben er niets aan. 

Vet is een belangrijke energiebron en dat zit voldoende in de ouderwetse vetbollen en de speciale pindakaas die de laatste jaren erg in is. 

Maak trouwens niet de fout om gewone pindakaas op te hangen, daar zit te veel zout in. 

Er zijn tegenwoordig een hoop verschillende mengsels van pindakaas te koop. 

Mijn ervaring is dat die met meelwormen het liefst gegeten wordt.

Wat mij opvalt is dat veel tuinliefhebbers een voorkeur hebben voor de kleine vogeltjes, maar grotere vogels als spreeuwen en kauwen zijn ook vogels. 

Toegegeven, ze vreten wat meer, maar ze horen erbij. 

Er zijn speciale deksels op de markt die dat soort vogels buiten het pindakaaspotje moeten houden, de ervaring leert dat bijna alle vogels, dus ook de gewenste, dan het potje links laten hangen.

Pindakaas met meelwormen worden omgezet in.....

Vogelpoepjes onder de haag. Mest waar de planten weer van genieten.

Slappe Helleborus

Als het vriest liggen de Helleborussen (kerstrozen en lenterozen) er als een slappe dweil bij. 

Als de temperatuur stijgt, komt de plant weer helemaal bij.

Dat komt door een slim mechanisme in de plant om de kou te trotseren. 

Als de Helleborus het koud krijgt gaat ze water uit de plantencellen pompen. 

Het water zorgt voor stevigheid. 

Denk maar aan een ballon die zijn stevigheid te danken heeft aan lucht. Vol lucht is de ballon stevig, met minder lucht wordt die slap. 

Doordat het water gedeeltelijk uit de cellen verdwijnt,  wordt de concentratie suikers en zouten in de plantencellen hoger. 

Je krijgt een soort antivries effect in die cellen waardoor de plant beter tegen vorst bestand is. 

Je krijgt dus eigenlijk hetzelfde effect als wanneer je wat suiker in het drinkwater van de vogeltjes doet.

Als de temperatuur weer stijgt gaat de Helleborus weer water in zijn planten cellen pompen en worden de stengels en bladeren weer stevig.

Dat dweilen en overeind komen kan vele keren achter elkaar plaats vinden, zonder dat de plant er last van heeft.

Op naar de lente

De Kersttijd is altijd een gezellige tijd, maar wat is het heerlijk om al die spullen weer op te ruimen en de winkel weer opnieuw in te richten en klaar te maken voor de lente. 

Elk jaar hebben we weer nieuwe ideetjes om het weer een beetje leuker te maken. 

Elk jaar maak je ook weer foutjes die pas aan het licht komen als onze gewaardeerde klanten vragen waar iets ligt of waarom we iets wel of juist iets niet hebben. 

Door steeds weer kleine verbeteringen toe te passen hopen we elk jaar weer dat het nog fijner shoppen wordt.

Op dit moment zijn we weer volop bezig en dan is het fijn voor ons dat er niet zoveel spullen in de winkel staan, dat werkt een stuk gemakkelijker, voor de bezoekers is het nu wat minder gezellig. 

Gelukkig voor hen hebben we heel wat kerst en sfeer gerelateerde winkeldochters staan die voor belachelijk lage prijsjes de deur uit mogen. 

Dat ruimt voor ons lekker op en is leuk voor onze klant.

Over een week of twee zijn we klaar met het herplaatsen van stellingen en vlonders en gaan we beginnen met het vol zetten met weer allemaal nieuwe spullen.

En als het dan ergens in februari weer een beetje lente gaat worden beginnen we weer met het neerzetten van alle nieuwe tuinplanten.

Heerlijk, we hebben er weer zin in, we hopen jullie ook!

 

 

Winterviolen

De winterviool is een plant die in de lente door de kwekers gezaaid wordt en in het najaar bloeiend wordt aangeboden. 

Dat bloeien gaat normaal gesproken de hele winter door, maar ook in de lente en een groot deel van de zomer blijven de vrolijke bloemen de tuin verblijden. 

Als het in de winter goed koud wordt stopt de plant even met bloeien. 

De plant ziet er dan soms wat zielig uit met zijn verkleurde blaadjes, maar als de temperatuur weer wat stijgt, fleurt de plant weer op en begint weer te bloeien.

Er zijn twee groepen winterviolen: grootbloemige en kleinbloemige.  

Die laatste worden ook wel eens als bosviooltjes aangeboden.

Je kunt het, wat kleuren betreft, bijna niet zo gek bedenken, of ze is wel te vinden bij de winterviool. 

Rood, rose, oranje, geel, blauw, paars, wit en dan ook nog combinaties van deze kleuren in ėėn bloem. Vrolijker winterbloeiende zul je niet vinden.

Winterviolen staan natuurlijk leuk in de border, maar ze lijken wel speciaal gemaakt te zijn om potten en pannen, teilen en manden, tonnen en emmers, bakken en hanging baskets op te vullen.

Als het mooie er in de late lente of vroege zomer er af is, dan kun je ze vervangen door zomerbloeiers zoals bijv. vlijtige liesjes en Spaanse margrietjes.

Help, ik heb net mijn pluimhortensia gesnoeid en nu gaat het vriezen!

Help, ik heb net mijn pluimhortensia gesnoeid en nu gaat het vriezen! En ik heb gelezen dat dat niet mag en wat moet ik nou doen??

Vandaag kwam er een echtpaar langs die deze vraag aan mij stelde. 

Ik heb ze gelijk gerustgesteld. 

Er is helemaal niets aan de hand als je gewoon winterharde struiken vlak voor of tijdens een vorstperiode hebt gesnoeid of gaat snoeien. 

Daar doen veel tuinboeken en tuin tijdschriften erg moeilijk over, maar dat is onterecht. Mocht er vlak na de snoeibeurt een elfstedentocht gereden worden, dan zijn er misschien een paar winterharde planten die iets invriezen, maar dat is geen ramp.

Er zijn natuurlijk een aantal planten die veel minder goed winterhard zijn of wat gevoeliger voor vorst, denk aan Lavatera, lavendel en sommige rozen. Die kun je beter eind februari of in maart snoeien, als de kans op strenge vorst aanmerkelijk is verminderd.

Bij goed winterharde planten kun je gewoon voor of tijdens vorstperiode snoeien. 

Ik heb zelf bijvoorbeeld jaren fruitbomen gesnoeid, ook tijdens vorst. 

Pas als het harder gaat vriezen dan 8 graden onder nul moet je stoppen.

Bij die temperatuur worden de takken zo breekbaar dat je teveel schade toebrengt. 

Duw je wat te hard tegen een tak, dan kan die gewoon afbreken, zonder dat je dat wilde. 

Bij die temperatuur dus lekker bij de kachel blijven zitten of een rondje gaan schaatsen. Vergeet dan niet eerst de vogels wat te voeren, die hebben het dan ook koud.

Camellia 'Cupido'

De tijd van de Camellia’s breekt weer aan. 

Camellia’s zijn er in een aantal soorten. Sommige bloeien al in de herfst, maar de meeste bloeien in ons land in de lente. 

Veel Camellia bloeien met grote, gevulde bloemen die door sommigen wel als rozen aangezien worden. 

Ik heb ooit eens een klant gehad die het toch wel heel bijzonder vond dat wij winterbloeiende, groenblijvende rozen aanboden. 

Ik heb de goede man natuurlijk verteld hoe de vork in de steel zit.

Camellia’s worden de laatste jaren steeds populairder. 

Daarom worden er steeds meer soorten en variëteiten gekweekt en aangeboden. 

Daar zitten ook soortjes bij die door bijna niemand als een Camellia herkend worden. 

Eėn van die nieuwe soortjes is de Camellia ‘Cupido’. 

Een prachtig, fijnbladig soortje met vele, kleine witte bloempjes met een zweem van rose in de knopjes. Als de plant staat te bloeien, lijkt het wel of er sneeuwklokjes in hangen. 

Echt een plant om verliefd op te worden.

Voordat je nu met vlinders in je buik naar ons toe ijlt, moet je wel even weten dat de plant niet op vette kleigrond wil groeien. 

Wat verzorging betreft heeft een Camellia exact dezelfde wensen als een Rhododendron. Meng dus lekker veel tuinplantengrond en/of rhododendrongrond door de grond, of plant de plant in een grote pot gevuld met potgrond. 

Terracotta is weer helemaal hip en daar staat een Camellia mooi in.                                

Alle planten eten graag, Camellia’s zijn dol op Rhododendronmest .