Het leven van een bladluis gaat niet over rozen

Je zult maar een bladluis zijn. Je bent je leven niet zeker. Om elke hoek schuilt gevaar. 

Wordt je niet leeggezogen door lieveheersbeestjes en hun jongen, dan zijn er nog sluipwespen, galmuggen, zweefvliegen, oorwormen, roofvliegen enzovoorts die je levend opvreten of uithollen. Er zijn ook nog een hoop vogeltjes die je in de bekken van hun hongerige jongen stoppen. Geen wonder dat ze zich razend snel moeten vermeerderen, anders waren ze binnen de kortste keren uitgeroeid. Gelukkig zijn ze een belangrijke vijand kwijt, de mens.

Vroeger grepen die mensen bij de eerste bladluis die ze in hun tuin ontwaarden naar de gifspuit om ze met chemische oorlogsvoering om zeep te helpen. Gelukkig zijn (de meeste) mensen er tegenwoordig achter gekomen dat de bladluis aan de basis van de voedselketen staat, net zoals het plankton in de oceaan.

Zonder bladluizen geen lieveheersbeestjes en hun vrienden. Zonder die insecten geen spinnen en vogels.

Ik spuit op ons tuincentrum nergens tegen. Er staan dus ook planten waar bladluizen in zitten. Daar worden wij regelmatig op geattendeerd.  Als we uitleggen hoe wij er over denken, wordt het gelukkig vaak geaccepteerd en worden de planten met gratis lieveheersbeestjes- voer met een gerust hart meegenomen.

Laatst sprak ik 2 wat oudere dames die mij aanspraken. Pssst, Peter, er zitten luizen in je rozen. Hoera, riep ik, voer voor alle vijanden van de bladluis en een teken dat wij goed bezig zijn. Ik liet hun de larven van de lieveheersbeestjes zien en de dode bladluizen die door sluipwespen leeggegeten waren en de rode larfjes van de galmug en de poppen van de zweefvlieg. Er ging een wereld voor ze open. Met een blij gevoel namen ze de roos, met bladluis en al mee.

Een nieuw tuinseizoen

Het nieuwe tuinseizoen 2022 staat weer voor de deur. De sneeuwklokjes verdrinken in de regen, krokussen weigeren door gebrek aan zo’n halsstarrig hun bloemen te openen voor de hongerige hommelkoninginnen en de Helleborussen hangen scheef door de afgelopen stormen. 

Maar er gloort hoop. De Cornus mas ‘Jelico’ , de grootvruchtige gele kornoelje staat te bloeien en van de witte Chaenomeles ‘Nivalis’ , een Japanse kwee, die ik tegen een muur aan het leiden ben, wordt ik erg vrolijk. De muur zit vol vrolijke bloemen. 

Waar ik ook blij van word zijn de tuinbonen die ik enkele weken voor gezaaid heb in mijn koude kasje. Die kwamen van de week al boven. Het kan niet missen, de lente komt eraan. En als de grond wat opgedroogd is kunnen we met zijn allen weer de tuin in om ons te verbazen over hoe veerkrachtig de natuur is. We kunnen weer planten en verplanten, zaaien en scheuren, snoeien en leiden, dromen en genieten. De tuin is ons eigen stukje natuur. Sommige tuinen zijn nog niet zover, die zijn nog steeds volgestraat, maar deze lente kunnen ook die vergroend worden. Op het tuincentrum zijn we ook hard bezig om er weer een groene oase van te maken.

Over 1 of 2 weken hopen we er helemaal klaar voor te zijn. Nu nog een beetje zonneschijn.
Wat staat er bij jou in de tuin allemaal al te bloeien?

Cornus mas 'Jelico'

Cornus mas 'Jelico'

Chaenomeles 'Nivalis' close-up

Zaaien is niet saai!

Een van de leukste tuinklusjes is zaaien. Er zijn ontzettend veel planten die je kunt zaaien. Sommige zaadjes kiemen en vormen een plantje na slechts enkele dagen. Op andere zaadjes moet je soms heel lang wachten. Het blijft echter reuze spannend om een zaad in de grond te stoppen en te kijken of het jou lukt. Zodra de bodemtemperatuur boven de 5 graden Celsius stijgt, kunnen veel plantjes gezaaid worden. Erg leuk is natuurlijk je eigen groente zaaien en daar na enkele weken, of enkele maanden lekker van te kunnen smikkelen. 

Ikzelf ben dol op zaaien van zowel groenten , als vaste planten en bomen en struiken. De laatste jaren zaai ik bijvoorbeeld Phlox paniculata en dan is het spannend wat voor kleuren aan mijn zaailingen komen. Je moet er vaak een jaar op wachten, maar dat drukt mijn pret niet. Verleden jaar had ik opeens een plant waarin in een bloempluim 2 kleuren bloemen zaten. Kicken natuurlijk, of vet tegenwoordig, maar de grote vraag is of de plant dat kunstje dit jaar weer flikt.

Ik vind het ook leuk om bijzondere vaste planten te zaaien. Daar hangt meestal een flink prijskaartje

aan, en als je daar dan een groep van wilt maken, gaat het een duur grapje worden. Zo ben ik weg van de Anemonopsis macrophylla en daar heb ik nu al een hoop zaailingen van. Met een beetje geduld kun je een hoop lol beleven en flink wat Euro’s besparen.

Sommige zaadjes kiemen niet zo makkelijk en dan vindt ik het leuk om verschillende manieren van zaaien te proberen, dus verschillende mengsels van grond, verschillende mengsels om het zaad af te dekken. Of wel of niet afdekken van het zaad. Sommige zaden hebben licht nodig om te kiemen, lichtkiemers noemt men dat, en sommige zaden willen alleen kiemen als er geen licht op valt. Die moeten dus afgedekt worden met grond of zand of vermiculiet of met lavagruis. Donkerkiemers noemt men zulke zaden.

Experimenteren vind ik prachtig. Van fouten wordt je wijzer en een pakje zaad kost de wereld niet.

Lathyrus Vernus

Bij Lathyrus denkt de gemiddelde tuinliefhebber aan de eenjarige Lathyrus die langs draden of stokken omhoog klimt en waar je gedurende de zomer bosjes bloemen van kunt knippen die heerlijk geuren. De Nederlandse naam reukerwt is zeker niet misleidend. De wat gevorderde tuinliefhebber weet dat er veel meer soorten zijn, waaronder de zeer vroeg bloeiende Lathyrus vernus. Op dit moment staat deze plant in mijn tuin in meerdere kleuren en tinten te bloeien. 

De bloemen geuren niet, maar dat geeft in deze tijd van het jaar niet. Nu willen we kleur en dat geeft deze siererwt nu volop. Deze plant is oersterk en kan zich in de tuin her en der uitzaaien, maar dat is nooit een probleem. Toch wordt de plant zelden aangeboden.      Dat zal komen door het feit dat de plant zeker 2 jaar nodig heeft om voor het eerst te bloeien. Daarom vind ik het leuk dat we nu een klein partijtje op de kop hebben weten te tikken. Echt een aanrader waar je vele jaren plezier van zult beleven in jouw tuin.

Giftige planten

Veel mensen raken vervreemd van de natuur en zien Google als de nieuwe alwetende.

Hele lijsten halen mensen van het internet met planten die giftig zouden zijn voor vogels, katten, honden en kleine kinderen.

Laat ik beginnen met te vertellen dat er weinig planten zijn die er op uit zijn om een dier of een mens te doden. De planten willen dat je van ze afblijft en dat je ze niet op eet.

Daarvoor hebben ze diverse methoden ontwikkeld.

Ze hebben scherpe stekels, een vieze lucht of een bittere smaak.

De meest bekende giftige plant voor in de tuin is waarschijnlijk de Taxus.

Die is smerig bitter. Als je daarvan de blaadjes zou kauwen geeft dat zo een vieze smaak dat je ze direct uitspuugt. Ben je eigenwijs en eet je stug door dan zorgen bepaalde stoffen ervan dat je de boel uitbraakt. Mocht je het leven niet meer zien zitten en je blijft toch door eten dan bestaat de kans dat je wens vervult wordt. Voor vrolijke vogels, katten en honden en voor onschuldige kindertjes hoef je de Taxus echter niet te rooien.

Er komen in de vrouwelijke Taxus rode besjes die zoet en eetbaar zijn. De bittere pit die erin zit is echter weer niet gezond. Erop kauwen geeft weer die bittere smaak en heel inslikken lijkt wel wat op Russische roulette, maar kan geen kwaad. In de Taxus stikt het vaak van de vogels die er heerlijk in kunnen schuilen en lijsters en merels zijn dol op de bessen. Nog nooit een dode vogel zien liggen onder de Taxushaag.

Wist je trouwens dat de Taxus een inheemse plant is. In de tijd van Robin Hood werd Taxushout uit onze bossen geëxporteerd naar Groot-Brittannië om er bogen van te maken. Op die manier was Taxus wel dodelijk voor de mens.

Voor gedomesticeerde  paarden, runderen , schapen en geiten is Taxus wel giftig. Die zijn in de loop van hun fokprogramma het contact met de natuur verloren. De wilde vormen van deze dieren weten wel beter.

Verleden week kwam er iemand terug met een Camellia omdat die volgens internet giftig zou zijn voor haar puppy, maar daar is nog nooit een hond aan gestorven.

Zo zijn er heel veel planten die giftige stoffen bevatten, maar waar je niet zo bang voor hoeft te zijn. Wie heeft er aardappelen in zijn moestuin staan of tomaten. Hartstikke giftig, maar de knollen van de aardappel en de vruchten van de tomaat zijn eetbaar. Buxus, Rhododendron, Hedera, Digitalis, Aconitum. Ze worden door bezorgde ouders uit de tuin geweerd. Maar als het kind buiten gaat spelen, wie houdt ze dan in de gaten? Welke plantaardige gevaren komen ze tegen onderweg naar school. 

Voed je kinderen normaal op, geef ze gewoon te eten en maak ze niet bang voor de natuur. Je prikken aan een roos, je snijden aan riet, jeuk krijgen van een brandnetel, uit een boom vallen en ontdekken dat niet alles naar spinazie smaakt hoort bij je ontwikkeling.

Peter

 

Over ons

Ik ben Peter en ik werk al 37 jaar met heel veel plezier bij Intratuin in Numansdorp.

Mooi gelegen in het groene Hoeksche Waard.

Na er een paar jaar gewerkt te hebben, drong het wel tot mij door dat ik niet veel plezier in mijn werk zou hebben met een standaard assortiment en standaard kennis.

Vol overgave ben ik mij gaan specialiseren in alles wat te maken heeft met tuinplanten. 

Na 30 jaar ervaring mag ik van mijzelf wel zeggen dat ik er een aardig woordje over kan vertellen.

Een woordje over meeschrijven kan ik ook wel, mijn tuinboek nadert zijn voltooiing.

I

Op ons tuincentrum is het assortiment in de loop der jaren enorm gegroeid. 

We mogen ook ook wel zeggen dat we intussen het ruimste assortiment heesters uit de zeer wijde omgeving hebben. We zijn wel gespecialiseerd in planten die het goed doen op kleigrond, dat geldt ook voor ons assortiment vaste planten en bomen.

Door middel van dit blog willen we jullie gaan verbazen over alles wat er in jouw tuin gebeurt, of zou kunnen gaan gebeuren.

Op tuingebied gaan heel veel flauwekulverhaaltjes en tuinsprookjes de ronde.

We gaan ze proberen ze uit de wereld te krijgen.

Door regelmatig berichten te plaatsen hopen we dat er een interessant en leerzaam blog zal groeien.

Veel leesplezier Peter

Ijsheiligen

 

Veel mensen raken vervreemd met de natuur en zien Google als de nieuwe alwetende.       Als in februari het zonnetje de thermometer tot 20 graden Celsius laat stijgen is voor velen de lente aangebroken en komt de vraag naar vlijtige liesjes en hangpetunia’s los.

Mede mogelijk gemaakt door het internet waar plaatjes van bloeiende plantjes het tuiniershart sneller doen kloppen. 

Al eeuwen is er de oude tuinderswijsheid dat vorstgevoelige plantjes pas na de ijsheiligen naar buiten mogen. Nu weet bijna niemand meer wie dat waren, maar dat zijn heiligen wier feestdagen rond half mei gevierd worden. Pas als de ijsheiligen voorbij zijn, is het veilig om vorstgevoelige plantjes te planten of te zaaien. Meestal is het na half april wel veilig, maar tot half mei moet het weerbericht in de gaten gehouden worden en dient er actie ondernomen te worden bij dragende koude en snijdende wind.

Maart roert zijn staart, april doet wat hij wil en mei dat maandje zoet, draagt nog wel eens een witte hoed. Vanwege de opwarming van de aarde lijken die oude tuinspreuken niet meer van toepassing, maar laat je niets wijsmaken. Ze zijn nog steeds up to date .

Kijk maar naar het weer van afgelopen dagen, eerst kans op nachtvorst, dan weer over de 20 graden en dan zakt het weer naar fris.

Geen vlijtig liesje die dat prettig vindt. Laat je niet gek maken.

Ook al bieden wij nu de eerste geraniums aan, wil dat niet zeggen dat ze zonder zorgen naar buiten mogen. De winterviolen zijn bijna op op de kwekerijen en omdat de tafels anders allemaal leeg zouden staan, zetten wij voorzichtig al wat perkplanten en Oleanders neer.

Voor de liefhebbers en de gokkers.