De Leucothoe is een leuk groenblijvende struikje dat in de
wintermaanden de show steelt door mooi rood te verkleuren. Voor ik daarover
verder ga, wil ik eerst even iets zeggen over het uitspreken van de
wetenschappelijke naam. De eu wordt in
deze naam uitgesproken als ui en de oe aan het einde wordt bij deze plant uitgesproken
als twee aparte klinkers, dus o en é.
Je zegt dus [Lui-ko-to-é] en geen [Leuke-toe] of zo iets.
Neem het me maar niet kwalijk dat ik het zeg, dat is de leraar in mij.
Enfin, de Leucothoe is dus een groenblijvende plant van een
centimeter of 60 hoog die in de lente bloeit met trosjes witte klokjes. Die
bloemen zijn echter bijzaak.
De hoofdsierwaarde zit in het feit dat het blad in
de herfst en winter, onder invloed van de lage temperatuur , prachtig rood
verkleurd. Het eerste ras dat een jaar of 20 geleden op de markt kwam heette ‘Scarletta’.
Die naam bleek niet echt geldig te zijn en werd verder bekend onder de naam ‘Zeblid’.
Op de kwekerij van één van onze kwekers vond de eigenaar een
jaar of 10 geleden een Zeblidplant met een vreemd takje.
De blaadjes waren door
een of andere spontane mutatie allemaal een beetje gedraaid . De kweker nam
stekjes van deze plant en kweekte er een leuk partijtje van. Hij bracht de
plant op de markt en noemde haar ‘Curly Red’. Ik was één van de eerste die de
plant in het assortiment opnam.
Het was echt een bijzonder noviteitje, maar de
reacties waren wisselend. Veel mensen dachten dat de plant ziek was of last van
luizen had.
De verkoop viel in het begin een beetje tegen.
Smaken en meningen
veranderen echter en op dit moment is de Curly Red één van de best verkochte
Leucothoe's.
Leucothoe is in de verte familie van heideplanten en
Rhododendrons.
Dat geeft al aan dat de plant van iets zure, losse grond houdt. Onze
zware kleigrond kan dus het best gemengd worden met gewone potgrond. Gebruik
nooit tuinturf of bemeste tuinaarde. In potten doet de plant het uitstekend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten